Soms zijn het niet de puppy's die ons het hardst nodig hebben, maar de senioren met stille verhalen en een zacht hart.
Ik ben onlangs begonnen met het opvoeden van een prachtige Windhond genaamd Timon van Dierenopvangcentrum Huellas Invisibles in MartosIk heb me altijd aangetrokken gevoeld tot windhonden vanwege hun kalme karakter en hun geschiktheid als huishond. Onze huidige hond is behoorlijk angstig, en we dachten dat een andere rustige metgezel haar troost en zelfvertrouwen zou kunnen bieden.
In plaats van een puppy op te voeden, hebben we een bewuste keuze gemaakt: we wilden een oudere hond die anders misschien over het hoofd zou worden gezien.
Een vriend van mij, die vrijwilliger is in het opvangcentrum, vertelde me over Timon – een lieve ziel die duidelijk ontberingen had doorstaan en wanhopig behoefte had aan een veilige plek om te rusten en te genezen. Toen we elkaar ontmoetten Laura, de toegewijde vrijwilliger die voor hem had gezorgd, was het liefde op het eerste gezicht. Mijn man aarzelde aanvankelijk – Timon was extreem mager – maar Laura verzekerde ons dat hij grondig onderzocht was en gezond genoeg was om in een pleeggezin te worden geplaatst.
We namen hem volledig uitgerust mee naar huis: een zacht bed, warme hondenjassen, voer, probiotica voor zijn gevoelige maag en genoeg lekkers. Laura is contact blijven houden en neemt regelmatig contact met ons op om ons te steunen en hulp te bieden waar nodig.
Timon - nu genaamd Norman—is echt gewend. Hij brengt het grootste deel van zijn tijd slapend voor de open haard door, maar geniet ook van lange wandelingen en is zelfs begonnen met spelen met onze andere hond. Zijn staart kwispelt nu vaker, zijn ogen stralen en hij geeft ons snel zoete likjes en slaperige glimlachjes.
NL 
ES 
EN 
FR 
DE 
BG 
RO